۱۳۸۶ اسفند ۲۴, جمعه

گناه

«و توبوا الی الله جمیعا ایهاالمومنون لعلکم تفلحون :ای مومنان,همگی با هم بسوی خدا توبه کنید و بازگردید شاید رستگارشوید» سوره نور٣١
«ومااصابکم من مصیبة فبماکسبت ایدیکم و یعفو عن کثیر: هرمصیبت وگرفتاری که به شما میرسد به خاطر کردار زشتی است که به دست خود انجام داده اید وخدا ازبسیاری ازگناهان(شما)میگذرد»سوره شوری ٣٠
پیامبراکرم(ص):زمانی که مومن مرتکب گناه میگردد,به خاطراعمال ناشایستش مبتلا به فقروتنگدستی میشود؛اگر دیدن این سختی کفاره گناهان او گردید(خداوند ازگناه اومیگذرد),درغیر این صورت مبتلا به مرضی میشود تا گناهانش بریزد.اگردیدن مرض گناه او راجبران کرد,(که کرد)وگرنه گرفتارسلطانی میگرددکه اورا دنبال کرده وبترساند.واگروحشتی که ازسلطان به اورسید,گناهش راریخت(خداوند دیگراوراعقوبت نمیکند)وگرنه هنگامیکه روح از بدنش خارج میشود,جان دادن براوسخت میگرد,تاخدارادرحالتی ملاقات کند که هیچ گناهی نداشته باشد که اورابه ان عقاب کند.اینجاست که ازطرف خداوند دستور می آید تا او را راهی بهشت سازند.(بحارالانوار,ج٦٤,ص٢٣٧)نقل ازکتاب تجربه شیرین ندامت اثرایةالله محمدحسین یوسفی